Αυτοί αμαυρώνουν την ιστορία του Συνδικάτου μας
Τον Ιούλιο του 1983 ήρθαν σε συμφωνία πέντε σωματεία της Αθήνας με σκοπό να προχωρήσουν στην ενοποίησή τους. Η ενοποίηση των σωματείων σε ένα συνδικάτο, στο Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής, το Σ.Α.Τ.Α. όπως είναι γνωστό σήμερα, έγινε την 1η Απριλίου 1984. Τα πέντε σωματεία που προχώρησαν στην ενοποίηση ήταν το ΣΙΣΑΤ, το ΣΕΙΣΤΑΠ, το ΣΙΑΤΑΠ, το Σωματείο Νέων Αδειών και το σωματείο «Άλιμος-Ενότητα». Το καταστατικό που συντάχθηκε για το συνδικάτο (Σ.Α.Τ.Α.) το 1984, προκρίνει τη δημοκρατική συμμετοχή των μελών και διαγράφει τις αυθαιρεσίες που είχαν τα καταστατικά των σωματείων του παρελθόντος.
Βασικός σκοπός του Συνδικάτου είναι η ενότητα των αυτοκινητιστών ταξί της Αθήνας, του Πειραιά και των Προαστίων. Μέσα από το καταστατικό προωθείτε η συνεταιριστική ιδέα στα μέλη του, η υπεράσπιση όλων των δικαιωμάτων των μελών του (οικονομικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών) και των δημοκρατικών ελευθεριών τους. Με την πάροδο του χρόνου προσχώρησαν στην ενοποίηση και τα υπόλοιπα σωματεία.
Η ενοποίηση των σωματείων άφησε μια μεγάλη κληρονομιά με την οποία μπολιάστηκε το ΣΑΤΑ:
α) διαμόρφωσε και υιοθέτησε στους κόλπους του κλάδου των ταξί την κουλτούρα του «ενεργού» μέλους, του μέλους που συμμετέχει και ακολουθεί τις συλλογικές δραστηριότητες.
β) είναι ταμπού από τα μέλη του ΣΑΤΑ η διάσπαση του συνδικάτου και ο κατακερματισμός του σε επιμέρους σωματεία.
γ) όποιο κι αν είναι το προεδρείο του συνδικάτου, όταν γίνεται απεργία είναι σεβαστή από όλους τους ιδιοκτήτες ταξί.
δ) το μαχητικό πνεύμα το οποίο σφυρηλατήθηκε από τους αγώνες της δεκαετίας του 1970, το υιοθετούν όλα τα μέλη του ΣΑΤΑ στις κινητοποιήσεις του.
Τέσσερις σχεδόν δεκαετίες πέρασαν από τότε που ο Αθηναίος ταξιτζής έφτιαξε με κόπο και ενότητα το σπίτι του. Σήμερα, κάποιοι που εκπροσωπούν το ΣΑΤΑ στην Ομοσπονδία, αμαυρώνουν την ιστορία του Συνδικάτου μας και προσπαθούν να γκρεμίσουν ότι με θυσίες χτίστηκε όλα αυτά τα χρόνια. Στον βωμό των προσωπικών επιδιώξεων και με –την γνωστή πλέον- κομματική καθοδήγηση, προσπαθούν να διασπάσουν τον κλάδο, παρέχοντας σε ένα μικρό σωματείο αρμοδιότητες που ανήκουν δικαιωματικά στο μεγαλύτερο σωματείο της πόλης, το ΣΑΤΑ. Είναι ντροπή γι αυτούς και υποχρέωση όλων των ταξιτζήδων της Αττικής να προστατέψουμε την κληρονομιά που μας άφησαν οι συνάδελφοί μας.
Το ΣΑΤΑ είναι ο τρόπος να διεκδικούμε, να εκφραζόμαστε και να παλεύουμε για τα αιτήματά μας. Δεν είναι απλά το σωματείο μας. Το ΣΑΤΑ είναι η ψυχή του ταξί.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ.