fb  ut  Satataxi RSS Feed

    
    
    

ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΠΙΒΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Του Θύμιου Λυμπερόπουλου

Η ψηφιακή αγορά των υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια πραγματικότητα, η οποία έχει διχάσει, όχι μόνο τον πολιτικό κόσμο αλλά και όσους ασχολούνται με το επιχειρείν και την οικονομία. Να ξεκαθαρίσουμε ότι η τεχνολογία είναι απαραίτητη για την εξέλιξη όλων των επαγγελμάτων και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα όπλα της ανθρωπότητας. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι να χρησιμοποιείται ως εργαλείο εύκολου εταιρικού πλουτισμού.
    Οι διαδικτυακές πλατφόρμες, καταργώντας κάθε έννοια νομιμότητας, έφτιαξαν δικούς τους κώδικες εργασίας, καθιέρωσαν δικές τους –παράνομες– πρακτικές και πήραν ένα σημαντικό μερίδιο στις αγορές που δραστηριοποιήθηκαν, χωρίς όμως να αποδίδουν στο κράτος τους φόρους που τους αναλογούν. Η Uberκαι η Airbnb, χαρακτηριστικά παραδείγματα συνεργατικής οικονομίας, έχουν λανσάρει ένα μοντέλο επιχειρηματικότητας που βασίζεται στην αναρχία και στην παραβατικότητα. Εκμεταλλεύτηκαν είτε νομοθετικά κενά, είτε φίλα προσκείμενες κυβερνήσεις που τους επέτρεψαν να οικειοποιούνται εθνικό πλούτο.
    Η Αθήνα είναι μια πόλη που η Uber«χτύπησε» από το 2015. Διείσδυσε στην αγορά επιβατικών μεταφορών, χρησιμοποιώντας επιχειρήσεις της τουριστικής βιομηχανίας και των εταιρειών ενοικιαζομένων οχημάτων με οδηγό. Είχε φροντίσει γι’ αυτή την διαδικασία η εργαλειοθήκη Χατζηδάκη και οι νόμοι που ψηφίστηκαν επί των ημερών του ως υπουργός Ανάπτυξης.
    Αυτό το σάπιο και άδικο επιχειρηματικό περιβάλλον προσπαθεί να εξυγιάνει η σημερινή κυβέρνηση και ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης. Το κοινοτικό δίκαιο επιτρέπει σε κάθε χώρα να ρυθμίζει μόνη της, τους κανόνες στον τομέα των μεταφορών. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, δημιουργήθηκε ένα νομοσχέδιο που ρυθμίζει σχεδόν εξ ολοκλήρου το πεδίο δραστηριότητας όχι μόνο της Uberαλλά και όλων των εφαρμογών καθώς και την γενικότερη λειτουργία των ΙΧ αυτοκινήτων που μέχρι σήμερα αναδεικνύονται πρωταθλητές της παραβατικότητας. Το Υπουργείο Μεταφορών έκανε το αυτονόητο. Ζητά από όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, να έχουν νομική και φορολογική παρουσία στην Ελλάδα. Απαγορεύει την απώλεια κρατικών εσόδων (μέχρι σήμερα, τα χρήματα από διαδρομές της Uberκατέληγαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού, πότε στην Ολλανδία, πότε στην Αμερική, πότε στον Παναμά κοκ.), και επαναφέρει φορολογική και οικονομική δικαιοσύνη για όλους τους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους των επιβατικών μεταφορών.Τέλος στο αδήλοτο χρήμα, τέλος στις τεχνικές δημιουργίας δαπανών αλλά χωρίς…παραγόμενο έργο.
    Οι πιέσεις που δέχτηκε το Υπουργείο για να μην φτάσει αυτό το νομοσχέδιο στη Βουλή, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Τα «πληρωμένα δημοσιεύματα» ή οι ανακοινώσεις απόγνωσης των Εισαγωγέων Αυτοκινήτων και των Εταιρειών Ενοικιάσεων Αυτοκινήτων με οδηγό, για ρυπογόνα οχήματα-ταξί, για γερασμένο στόλο, για τα οφέλη του τουρισμού από τις υπηρεσίες μεταφοράς προσώπων από ενοικιαζόμενα με οδηγό, ακόμη και για νέες θέσεις εργασίας, αποδεικνύουν το ήθος και την τακτική που ακολουθούν δεκαετίες τώρα οι εγχώριοι και διεθνείς νταβατζήδες της οικονομίας.
Ευτυχώς βρέθηκε μια κυβέρνηση, ένας υπουργός που αυτό το νταβατζηλίκι, το σιχαίνεται. Και οι λόγοι δεν είναι ιδεολογικοί, είναι κοινωνικοί και εθνικοί.Αυτός ο νόμος είναι μια προσφορά στην εθνική οικονομία. Είναι μια γροθιά στο ιδιωτικό μονοπώλιο και σε όσους το σιγοντάρουν. Είναι η ελληνική απάντηση στις τακτικές της παγκοσμιοποίησης που στοχεύουν μόνο στην φτωχοποίηση των λαών και στην αρπαγή κρατικών εσόδων και εθνικού πλούτου.
 Οι νόμοι και οι κυβερνητικές αποφάσεις πρέπει να στοχεύουν στην ευημερία των ανθρώπων, στο θεμιτό τους κέρδος και στον θεμιτό ανταγωνισμό και όχι στο φούσκωμα των πορτοφολιών των επιτήδειων. Οι κανόνες επιτέλους θα είναι ίδιοι για όλους. Οι φορολογικές υποχρεώσεις επίσης. Όλοι πρέπει να πληρώνουν αυτό που τους αναλογεί. Μόνο έτσι θα σταματήσει η… εξαγωγή χρημάτων για την οποία σαφώς και δεν ευθύνονται οι ταξιτζήδες, οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Αυτός που θέλει να δουλέψει στη χώρα μας είτε λέγεται uber, είτε taxibeat, θα πρέπει να σεβαστεί τους νόμους του κράτους και όχι να χειραγωγεί με παράνομες προσφορές την αγορά.  Αλλιώς μπορεί να αποχωρήσει (όπως για παράδειγμα έγινε στην Δανία, στην Ουγγαρία και σε τόσες άλλες χώρες). Ελάχιστοι θα στεναχωρηθούν για την απώλεια…
    Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι η Ελλάδα ακολουθεί το δρόμο της υπόλοιπης Ευρώπης. Λίγους μήνες μετά τη δημοσιοποίηση δύο προτάσεων του Γενικού Εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που αιτιολογεί και αποδεικνύει ότι η Uberείναι εταιρεία που οι εργασίες της εμπίπτουν στον τομέα των μεταφορών και όχι στην Κοινωνία της Πληροφορίας, το Υπουργείο Μεταφορών δημιουργεί ένα νομικό πλαίσιο που σταματά τη γάγγραινα της φοροδιαφυγής και επαναφέρει την δικαιοσύνη και την κανονικότητα στις επιβατικές μεταφορές.
Και η άλλη άποψη…
    Παρά το γεγονός ότι η συνεργατική οικονομία ανάγκασε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μπει στη διαδικασία εκπόνησης ενός νέου κανονιστικού πλαισίου για τις διαδικτυακές πλατφόρμες, προκειμένου να αφαιρεθούν όλα τα φοροαπαλλακτικά προνόμια που συνιστούν αθέμιτο ανταγωνισμό, εντούτοις στην Ελλάδα υπάρχουν και κάποιοι (όπως ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης) που έχουν επενδύσει το μέλλον της χώρας σ’ αυτό ακριβώς το επιχειρηματικό μοντέλο. Της παραβατικότητας, της ανοχής, της φοροδιαφυγής, του ιδιωτικού μονοπωλίου.
    Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αγιοποίησε τη συνεργατική οικονομία, δεν είπε όμως ούτε λέξη για την αποδεδειγμένη φοροδιαφυγή αυτών των επιχειρήσεων, δεν είπε ούτε λέξη για μέτρα που θα έπαιρνε μια δική του κυβέρνηση για να την σταματήσει. Η γενικότερη παγωμάρα –από την εμφάνιση και τις απόψεις που εξέφρασε στη Θεσσαλονίκη– ακόμη και βουλευτών της παράταξης που είναι πολύ κοντά στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, αποδεικνύει το μέγεθος της «ρύπανσης» της παράταξης από τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό. Όσο πολεμάς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, όσο ρίχνεις αλάτι στις πληγές της ελληνικής κοινωνίας, τόσο αυτή θα απομακρύνεται.
Για να προστατευτεί, όχι για να σε τιμωρήσει.
Για να ελευθερωθεί, όχι για να σε πικάρει.
Για να ζήσει, όχι για να σε διαψεύσει.

ΚΑΙΡΟΣ